Аҳмадӣ (шоири тоҷик)
Навъи фаъолият: | шоир |
---|
Аҳмадӣ أحمدی Қорӣ Аҳмад (соли таваллуд номаълум — вафот 1896) — шоири тоҷик. Дар сарчашмаҳои адабии садаи XIX (масалан «Тазкират-уш-шуаро»-и Муҳтарам) аз ӯ чун шоири дорои табъи баланд, фасеҳбаён ёд шудааст. Қории Қуръон будааст. Абёти зерин аз ӯст:
- Дӯш ман дар хоби худ дидам бути ҷононае,
- Пеши шамъи рӯйи ӯ сад ҳамчу ман парвонае.
- Ӯ ба чандин нозу истиғно ба чашмам нуктасанҷ,
- Ман ба рӯяш гашта маҳв аз хештан бегонае.
- Гуфтам: «Эй маҳрӯ, накардӣ як раҳе бар ман гузар»,
- Гуфт: «Ҳастӣ ту магар девона, ман фарзонае».
- Гуфтам: «Эй гул, Аҳмадиро дар бари худ бор деҳ»,
- Гуфт: «Ҳаст аз чашму холам бо ту обу донае».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- Тазкират-уш-шуарои Муҳтарам. Д., 1975.
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — 664 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.