Аҳмад ибни Форис
Зоҳир
Таърихи таваллуд | асри X |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 1004[1] |
Маҳалли даргузашт | |
Кишвар | |
Пеша | луғатшинос, муаррих, донишвар |
Аҳмад ибни Форис, Абулҳусайн Аҳмад ибни Форис ибни Закариё ибни Ҳабиби Қазвинӣ (форсӣ: احمد بن فارس; асри X, Аҳвоз — 1004[1], Рай[1]) — забоншинос, луғавӣ, муҳаққиқ, котиб, адиб ва шоири арабизабони эронитабор, муаллифи «ал-Муҷмал фӣ-л-луға», «Замму-л-хато фӣ-ш-шеър», «ал-Итбоъ ва-л-музоваҷа» ва «ан-Наврӯз».
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Каталог Немецкой национальной библиотеки (нем.)
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Bosworth, C. E. (1975). "Iran under the Buyids". In Frye, R. N. The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 250–305. ISBN 0-521-20093-8.