Баҳҷат, Абдуллоҳ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Абдуллоҳ Баҳҷат (с. тав. ва ваф. номаълум) — шоири тоҷик (а. 17).
Ба забони туркӣ низ шеър мегуфтааст. Малеҳои Самарқандӣ Б.-ро зодаи Офаринканд гуфтааст. Инчунин номи вайро ба шакли Қозӣ Абдуллоҳ сабт намудааст. Аз ин бармеояд, ки ӯ муддате қозӣ-«шариатпаноҳ» (Малеҳо) будааст. Бо сабаби баъзе ҳаводиси иҷтимоии рӯзгор Б. аз мансаби қозӣ нозил шуда, дар мад-расаи Мири Араби Бухоро ба тадрис шуғл меварзид. Малеҳо Б.-ро чун шахси соҳиби беҳтарин хислатҳои инсонӣ — олим, фозил, шоири фасеҳзабон, малеҳбаён, донандаи «Гулистон»-у «Бӯстон»-и Саъдӣ, «Силсилат-уз-заҳаб»-и Абдурраҳмони Ҷомӣ, огоҳ аз илми мусиқӣ ва ғ. тавсиф намудааст. Абёти зерин намунае аз шеъри ӯянд:
Хушам ба дард, ки дар пардаи шикебоист,
Бадам ба доғ, ки оинадори расвоист.
***
Хун мекунад зи дард дил санги хораро,
Ёрон, ҳадиси шикваи мо ношуниданист.
***
Баҳҷат, дили ман бонги Самарқанд зад имшаб,
Оташкадаи ишқ магар синаи ман шуд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Баҳҷат // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.