Илмҳои табиӣ

Илмҳои табиъӣ — илмҳое, ки ҳодисаҳои берунаро, нисбат ба одам, табииро меомӯзанд.

Пайдошавии илмҳои табиӣ бо истифодабарии натурализми фалсафавӣ нисбат ба тадқиқотҳои илмӣ алоқаманд мебошад. Мувофиқи асосҳои натурализм, бояд қонунҳои табиатро, бе ҳамроҳ намудани қонунҳое, ки инсон ворид менамояд, ташхис ва истифода бурд, яъне новобаста аз хоҳиши инсон. Маҳфуми фанҳои табии инчунин барои аз фанҳои гуманитарӣ ва ҷамъиятӣ ҷудо намудан, ворид карда шуда аст. Риёзиёт ва мантиқро ҳамчун фанҳои расмӣ мешиносанд, зеро, ки методолигияи онҳо аз методологияи фанҳои табии фарқияти калон дорад.