Муҳаммадамини Самарқандӣ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Мухаммадамини Самаркандӣ, мутахаллис аб Сарфароз— аз шоирони машҳури асри XVII аст. Сарфароз муддате дар мадрасаи Абусамадхон дар Самарканд сокин буда, соли 1078 ҳиҷри (1666—1667) дар Бухоро дар мадрасаи Мири Араб истикомат доштааст. Малехо ба табъи шоирии ӯ баҳои баланд дода менависад, ки ашъораш аз 20 ҳазор байт бештар мебошад.
Намунаи ашъор[вироиш | вироиши манбаъ]
- Хар гоҳ намуд моҳи ман аз дур пушти даст
- Дилам, ки дошт софтар аз нур пушти даст
- Азбаски дар латофати хубист беназир
- Набвад ба лутф ин хам аз хур пушти даст
- Бо он ки ёр сохиби шарму хаёст, лек
- Бинмуд вакти нагмаи танбур пушти даст
- Маъшуки моҳтинати морост, Сарфароз
- Бехтар ҳазор бор зи кофур пушти даст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
 | Мақолаи мазкур дар бораи шоир нопурра аст. Шумо ба Википедиа бо пурракардани он ёрӣ расонед. |