Овешан

Овешан
Овешан дар боғи гиёҳшиносии Карлсруэ
Табақабандии илмӣ
рутбаҳои мобайнӣ Домен: Эукариотҳо Олам: Наботот Шоха: Гулдорон Синф: Дупаллаиҳо Забартартиб: Asteranae Тартиб: Lamiales Оила: Лабгулҳо Зероила: Nepetoideae Триба: Наъноиҳо Ҷинс: Овешан
Номи байнулмилалии илмӣ
Thymus L., 1753
Номенклатурный тип
Thymus vulgaris L., 1753 — Овешани маъмулӣ
Сомонашиносӣ дар Викигуна Тасвирот дар Викианбор ITIS   32820 NCBI   49990 EOL   47150398 GRIN   t:12122 IPNI   21277-1

Сисанбар, овешан (лот. Thýmus, аз юн.-қад. θύμος ё θύμον) — ҷинси гиёҳҳои бисёрсола ё нимбуттаест аз оилаи лабгулҳо.

Тавсифоти гиёҳшинохтӣ

Пояаш одатан хамида, сершохчаи резабарг, пудинамонанд. Гулаш майда, гулобитоб, сафед ё нилгун, як ё дуҷинса, хӯшагулаш саракмонанд. Мевааш «чормағзак». Дар Кишварҳои паосшӯравӣ қариб 140 намуди сисанбар мерӯяд ва махсусан ду намуди он бисёр мебошад. Сисанбари боғиро дар Украина ва кишвари Краснодар мепарваранд. Дар Тоҷикистон 4 намуди сисанбар асосан дар нишебиҳои серсангу шахи баландкӯҳи Помиру Олой ва Тиёншон; миёнакӯҳи Ҳисору Дарвоз, Помири Шарқию қаторкӯҳи Туркистон ва фақат дар Помири Шарқӣ) мерӯяд.

Корбурдҳо

Сисанбар равғани эфири хушбӯй дорад. Сисанбарро дар саноати атриёту хӯрокворӣ ва тиб истифода мебаранд. Дар тибби мардумӣ барги сисанбарро ҳамчун давои киҷҷарон, балғамовар, мусаккин тавсия медиҳанд. Баргашро чун хушбуй ба таом меандозанд.

Сарчашма

• Овешан // Муҳит — Плеханов. — Д. : СИЭСТ, 1984. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 5).