Офарини Лоҳурӣ
| Таърихи таваллуд: | 1661 |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1741 |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Навъи фаъолият: | шоир |
| Забони осор: | форсӣ |
Фақируллоҳ Офарини Лоҳурӣ (форсӣ: فقیراللہ آفرین لاہوری; 1661, Лоҳур — 1741, Лоҳур) — шоири форсизабони Ҳиндустон.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар зодгоҳаш — Лоҳур таҳсили илму адаб намуда, дар сурудани ашъори дилнишин шӯҳрат пайдо кард. Офарини Лоҳурӣ аз мадду санои ҳукмронони давр дурӣ ҷустааст.
Аз ӯ куллиёте боқӣ мондааст, ки ғазал, қасида, рубоӣ ва дигар навъҳои шеърии ӯро дарбар мегирад. Инчунин достонҳои «Абҷади фикр», «Маърифат», «Ҳир ва Ронҷҳо» аз таълифоти ваянд. Асарҳои Офарини Лоҳурӣ дар мавзӯъ ва мазмунҳои ишқӣ, ирфонӣ, фалсафӣ, иҷтимоӣ, сиёсӣ, пандуахлоқӣ эҷод шудаанд. Чанде аз муосирон ва шоирони баъдина ба Офарини Лоҳурӣ дар шеъру шоирӣ пайравӣ кардаанд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Офарини Лоҳурӣ // Муҳит — Плеханов. — Д. : СИЭСТ, 1984. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 5).
 |
|---|
