Ровӣ
Ровӣ (аз арабӣ ривояткунанда, гӯянда, нақлкунанда), шахсе, ки шеъри шоирониро ба забони буррою овози дилкаш ва писандида мехонд. Шоирони номдору машҳури адабиёти пешазисломии араб Ровиёни шахсӣ доштанд, ки шеъри онҳоро дар назди мардум мехонданд. Мувофиқи урфу одати арабҳо навиштани шеър мамнӯъ буд ва эҷоди шуаро тавассути Ровиён аз насл ба насл мегузаштанд[1].
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |
- Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев. — Д. : СИЭСТ, 1978—1988.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Ровӣ, Энциклопедияи советии тоҷик, ҷилди 6, саҳ. 383, Душанбе