Рунин
Рунин (жопонии 浪人 ) — гурӯҳе аз сомуройиҳои бидуни арбоб дар даврони феодалӣ (1185–1865) дар Ҷопон. Рунинҳо дар натиҷаи сиёсатҳои шавгунҳо, тадриҷан ба гурӯҳи ошубгар дар муқобил бо фармони шавгун табдил шуданд.
Таърих
[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар давра Эдо, бо низом ва қавонини табақоти сахтгиронаи шавгун, теъдоди рунинҳо бисёр афзоиш ёфт. Мусодираи амлок дар замони ҳукумати севумини шавгун Тукугова Аиҳамитсу боиси афзоиши бисёр зиёди рунинҳо шуд. Дар давраҳои гузашта сомуройиҳо метавонистанд байни арбобон ва ҳатто байни машоғил ҳаракат кунанд. Онҳо ҳамчунин метавонистанд байни табақоти иҷтимоӣ издивоҷ кунанд. Бо ин вуҷуд, дар давраи Эдо, сомуройиҳо маҳдуд шуда буданд ва беш аз ҳар чиз иштиғол ба кор назди арбоби дигаре бидуни иҷозаи арбоби қаблии худ мамнуъ буд.
Аз онҷо, ки сомуройиҳои собиқ аз назари қонунӣ наметавонистанд тиҷорати ҷадиде анҷом диҳанд, ё ба далели ғурур дар анҷоми ин кор дилмондагӣ доштанд, бисёре аз онҳо ба думболи роҳҳои дигар баарои пешбурди зиндагӣ бо истифода аз шамшери худ буданд. Касоне, ки орзуи шуғли доимӣ ва қонунӣ доштанд, муздур шуданд, ки аз корвонҳои тиҷорӣ ё ба унвони муҳофиз аз бозаргонони сарватманд муҳофизат мекард. Бисёре аз рунинҳо ҷинояткор шуданд ва ба унвони роҳзан дар бузургроҳ кор мекарданд, ё ба ҷурм созмон ёфта, дар шаҳрҳои бузург ва кӯчак пайвастанд. Рунинҳо ба унвони афроди дорои қудрати баданӣ муздур шуда барои бондҳо шинохта мешаванд, ки шабакаҳои қимор, фоҳишахонаҳо ва фаъолиятҳои мушобеҳро идора мекарданд. Бисёре аз онҳо сориқони хирад ва кулоҳбардор буданд.
Ҳамчунин
[вироиш | вироиши манбаъ]- Кабуки моно
- Найти сиёҳ
- 47 Ронин