Хати ибронӣ (ивритӣ)
Зоҳир
Хати ибронӣ (ивритӣ) (ибрӣ: עברית) – хаттест аз яҳудиёни қадим ва ҳозираи забони ибрӣ (ивритӣ), идиш, ладино (абронӣ – испанӣ). Бо ифодаи «Таврот» хати ибронӣ садаи ХI–и пеш аз мелод вуҷуд доштааст. Осори қадимтарини хатӣ тавқими гизерист. Ин тақвим ба садаи Х–и пеш аз мелод дахл дорад.
Нигаред низ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Афсаҳов А., Қаҳҳоров Ҳ. Хат ва пайдоиши он. - Душанбе:Маориф, 1994. - С.32-34.
- Ахмедов Б., Юнусов А. Аз таърихи ихтирои хат. // Китобдор.- 2006.- №1. - С.17.
- Пиктография //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1984.- Ҷ.5. - С.509.
- Хат //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1987.- Ҷ.7. - С. 613-619
- Коғаз //Энсиклопедияи советии тоҷик. – Душанбе,1981.- Ҷ.З. - С. 498.
- Ахмедов Б. Китоб ва пайдоиши он // Китобдор.- 2007.- №1. - С.34-35.
- Матншиносӣ //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе,1983.- Ҷ.4. - С.268.
- Манбаъшиносӣ //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1983.- Ҷ.4. - С. 177-178.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев. — Д. : СИЭСТ, 1978—1988.