Қурайшии Шерозӣ
| Таърихи таваллуд: | асри XVI |
|---|---|
| Таърихи даргузашт: | асри XVII |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | нависанда |
Нуруддин Муҳаммад ибни Абдуллоҳи Шерозӣ (форсӣ: نورالدین محمد بن عبدالله شیرازی), маъруф ба Қурайшии Шерозӣ (форсӣ: قریشی شیرازی асри XVI — асри XVII) — пизишк, адиб ва нависандаи форс-тоҷики Ҳиндустон.
Осор
[вироиш | вироиши манбаъ]Осори вай дар заминаи тибб мебошад аз ҷумлаи осори вай «Алфозу-л-адвия», «Тибби Дорошукӯҳӣ», «Қистосу-т-тибб» метавон ном бурд.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- C.A. Storey, Persian Literature: A Bio-Bibliographical Survey. Volume II, Part 2: E. Medicine (London: Royal Asiatic Society, 1971), pp 255-8 no 439
- Fateme Keshavarz, A Descriptive and Analytical Catalogue of Persian Manuscripts in the Library of the Wellcome Institute for the History of Medicine (London: Wellcome Institute for the History of Medicine, 1986), pp 78-80, no 4.