Ҳиссача (дастури забон)
Jump to navigation
Jump to search
Ҳиссача - ҳиссаи номустақили нутқ буда, монанди дигар калимаҳои ёридиҳанда маънои моддӣ надорад, ба ҷумла ва аъзои алоҳидаи он маъно ё тобишҳои маъноӣ - ҳам маънои мантиқӣ ва ҳам эҳсосӣ зам мекунад. Ҳиссачаҳо аз рӯйи маъно ва вазифа ба чунин хелҳо ҷудо мешаванд:
- Ҳиссачаҳои шаклсоз;
- Ҳиссачаҳои ишоратӣ;
- Ҳиссачаҳои маҳдудӣ;
- Ҳиссачаҳои таъкидӣ;
- Ҳиссачаҳои саволӣ;
- Ҳиссачаҳои тасдиқӣ;
- Ҳиссачаҳои инкорӣ.
- Ҳиссачаҳои қиёсӣ.
- Ҳиссачаҳои эҳсосӣ.
- Сохти хиссачаҳо.
Сарчашма[вироиш]
- Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик.- Душанбе:Дониш,1985. - 356с.