Ҳуқуқи муқобилият ба истисмор
Ҳуқуқи муқобилият ба истисмор — ҳуқуқи махсуси сиёсии шаҳрванд, ки дар шароити имрӯза хеле кам дар санадҳои конститутсионӣ дида мешавад. Ин намуди ҳуқуқ, масалан, дар Эъломияи ҳуқуқи инсон ва шаҳрванд аз соли 1789, ки қисми таркибии Конститутсияи Фаронсаро ташкил медиҳад, зикр шудааст. Шакли ба худ ҳоси ҳуқуқи мукобилият ба истисмор дар Қонуни асосии Олмон ба назар мерасад: ҳамаи олмониҳо нисбат ба кӯшишҳои сарнагун кардани сохти конститутсионӣ ҳуқуқи муқобилият кардан доранд, агар воситаҳои дигар ғайриимкон бошанд.[1]
Нигаред низ[вироиш | вироиши манбаъ]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с. 526