Ҷамолуддини Оқсароӣ
| Таърихи даргузашт | 1379 |
|---|---|
Ҷамолуддин Муҳаммад ибни Муҳаммади Оқсароӣ (форсӣ: جمالالدین محمود بن محمد آقسرایی; дарг. 1379) — пизишк ва файласуфи форс-тоҷик, муаллифи «Мӯҷазу-л-қонун», шарҳе бар «ал-Қонун»-и Ибни Сино.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Carl Brockelmann, Geschichte der arabischen Litteratur, 1st edition, 2 vols. (Leiden: Brill, 1889—1936). Second edition, 2 vols. (Leiden: Brill, 1943-49). Page references will be to those of the first edition, with the 2nd edition page numbers given in parentheses. vol. 1, p. 457 (598)