Подшоҳии Мод
| Подшоҳии Мод | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Пойтахт | Ҳагматона | |||
Подшоҳи Мод (порсии бостон: 𐎶𐎠𐎭; аккадӣ: 𒆳𒈠𒁕𒀀𒀀 mat Mādāya, 𒆳𒈠𒋫𒀀𒀀 mat Mātāya[1]) — ҳукумати эронӣ буд, ки дар садаҳои миёни ҳазораи якуми то мелод, аз ҳудуд 678 п.м. то ҳудуди 549 п.м. ибтидо сирфан дар ноҳияи сукунати модҳо дар шимоли ғарбии Эрон ва сипас бар бештари фалот Эрон ҳукмронӣ мекард.
Ҳарчанд, ки даврони подшоҳии шоҳони Мод, муддати подшоҳии онҳо ва низ тартибашон маврид муноқиша аст, аммо ба гуфтаи Ҳеродот, силсилаи Модҳо шомили чаҳор шоҳ буд, ки ба як хонавода тааллуқ доштанд ва ба муддат 150 сол фармонравоӣ карданд ва номи онҳо иборат буд аз Дейоку, Фравартиш, Ҳувахшатра ва Иштувегу. Аз миёни ин шоҳон, танҳо ба Ҳувахшатра ва Иштувегу дар мутуни мехӣ ишора шудааст. Бо ин вуҷуд, пажӯҳишгарон барои ёфтани ном Дейоку ва писараш Фравартиш дар дигар манобеъи муртабит талош кардаанд. Аз ин рӯй, раиси қабилаи Монно, Дейоуку ном дошт, ки чандин бор дар мутуни ошурии нав (ва низ солномаҳо) аз давраи Соргуни II номаш зикр шудааст ва бо Дейоку, ки Ҳеродот зикр кардааст, яке дониста мешавад. Аз ӯ дар манобеъи ошурӣ ба унвони волии Монно (šaknu) ёд шудааст, ки бо шоҳи Урорту алайҳи фармонравоии Монно муттаҳид шуда буд, аммо тавассути Соргун асир шуд ва дар соли 715 п.м. ҳамроҳ бо хонаводааш ба сарзамини Сурия табъид гардид. Ӯ зоҳиран дар ҳамонҷо даргузашт.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Parpola, Simo (1970). Neo-Assyrian Toponyms. Kevaeler: Butzon & Bercker. pp. 230-231.
