Климент Ворошилов

Климент Ворошилов
русӣ: Климе́нт Ефре́мович Вороши́лов
Minister of Defence[d]
6 ноябр 1925 — 7 май 1940
Пешгузашта	Михаил Фрунзе
Ҷонишин	Semyon Timoshenko[d]
deputy of the Supreme Soviet of the Soviet Union[d]
1937 — 1969
Chairman of the Presidium of the Supreme Soviet of the Soviet Union[d]
15 март 1953 — 7 май 1960
Пешгузашта	Nikolai Shvernik[d]
Ҷонишин	Леонид Брежнев
Member of the Politburo of the CPSU Central Committee[d]
1 январ 1926 — 16 июл 1960
Таваллуд	23 январ (4 феврал) 1881 Verkhnee[d], Lisichanskaya Volost'[d], уезди Бахмут[d], губернияи Екатеринослав[d], Русияи подшоҳӣ
Даргузашт	2 декабр 1969(1969-12-02)[…] (88 сол) Маскав, ИҶШС
Мадфан	Kremlin Wall Necropolis[d]
Ҳамсар	Ekaterina Voroshilova[d]
Ҳизб	Ҳизби Комунистии Иттиҳоди Шӯравӣ
Эътиқод	атеизм
Соядаст
Ҷоизаҳо	Honorary Revolutionary Weapon[d] Q4375473?
Навъи артиш	Артиши Русияи подшоҳӣ[d] ва пиёданизом[d]
Рутба	Marshal of the Soviet Union[d]
Фармондеҳӣ	Артиши Сурх
Набардҳо	Ҷанги Бузурги Ватанӣ Ҷанги шаҳрвандии Русия Soviet invasion of Poland[d] Ҷанги зимистон[d]
Ҷойҳои кор	Alchevsk Metallurgical Complex[d]
Парвандаҳо дар Викианбор

Климент Ефре́мович Вороши́лов ҳамчунин Клим Ворошилов (23 январ (4 феврал) 1881, Више — 2 декабри 1969, Маскав) — ходими давлатӣ, ҳизбӣ ва ҳарбӣ, Маршали Иттиҳоди Шӯравӣ (1935), ду карат Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ (1956, 1968), Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1960).

Зиндагинома

Аз соли 1896 дар заводҳои филизкории Донбасс кор кардааст. Аз соли 1903 узви Ҳизби сотсиал-демократии коргарии Русия (РСДРП), болшевик. Соли 1905 раиси шӯрои депутатҳои коргарии Луганск интихоб шудааст. Вакили анҷумани 4 (1906) ва 5 (1907) РСДРП. Чандин бор ҳабс шуда, ба губ. Архангелск бадарға гардидааст. Солҳои 1908-17 корҳои ҳизбиро дар Боку, Петербург, Саритсин пеш мебурд. Аз марти 1917 раиси шӯрои Луганск, думаи шаҳрӣ, кумитаи шаҳрии болшевикон. Аз ноябри 1917 комиссари Кумитаи ҳарбии инқилобии Петроград оид ба шаҳрдорӣ, дар таъсиси Комиссияи фавқулодаи умумируссиягӣ (ВЧК) ширкат дошт. Аз январи 1918 раиси Комиссияи фавқулода (ЧК) оид ба муҳофизати Петроград, аз марти 1918 фармондеҳи дастаи 1-уми сотсиалистии Луганск, аз апрели 1918 фармондеҳи Артиши 5-уми Украина буд. Дар мудофиаи Саритсин (июл — августи 1918) ба гурӯҳи қувваҳои мусаллаҳ роҳбарӣ карда, бо И. Климент Ворошилов Сталин шинос ва дӯст шуд. Моҳҳои октябр — декабри 1918 фармондеҳи Артиши 10-ум ва аз январи 1919 комиссари халқии корҳои дохилии Украина, июн — июли 1919 фармондеҳи Артиши 14-ум ва ҷабҳаи дохилии Украина дар мубориза зидди дастаҳои миллатгаро. Яке аз созмондиҳандагони асосии Артиши 1-уми савора (ноябри 1919), узви Шӯрои ҳарбии инқилобии артиш (то майи 1921). Дар саркӯб намудани шӯриши Кронштадт (1921) ширкат намудааст. Солҳои 1921—1924 узви бюрои Ҷанубу Шарқии Кумитаи Марказии Ҳизби Коммунистии Русия (болшевикон) КМ РКП (б) ва фармондеҳи неруҳои округи ҳарбии Қафқози Шимолӣ, 1924-25 фармондеҳи неруҳои Округи ҳарбии Маскав ва узви Шӯрои инқилобии ҳарбии Иттиҳоди Шӯравӣ, аз 6 ноябри 1925 то 20 июни 1934 комиссари халқӣ оид ба корҳои ҳарбӣ ва баҳрии Иттиҳоди Шӯравӣ ва раиси Шӯрои инқилобии ҳарбии Иттиҳоди Шӯравӣ, 1934—1940 комиссари халқии мудофиаи ИҶШС буд. Дар мубориза бо иттиҳоди тротскийчиёну зиновевчиён ва мухолифони рост ҳамеша мавқеи Сталинро тарафдорӣ намуда, ҳамчун ҷонибдори сиёсати саноатикунонии хоҷагии халқ ва коллективикунонӣ амал менамуд. Барои эътирофи хидматҳои ҳарбии Сталин асарҳои «Сталин ва Артиши Сурх» (1929), «Сталин ва сохтмони Артиши Сурх» (1939)-ро таълиф намуд. Дар солҳои ҶБВ узви Кумитаи давлатии мудофиа, сарфармондеҳи қувваҳои самти Шимолу Ғарб (то 5 сентябри 1941), фармондеҳи Ҷабҳаи Ленинград (5-14 сентябри 1941), намояндаи Ставка оид ба ташкили сипоҳ (сентябри 1941- феврали 1942), намояндаи Ставкаи Сарфармондеҳи олӣ дар Ҷабҳаи Волховск (феврал — сентябри 1942), сарфармондеҳи ҳаракати партизанӣ (сентябри 1942 — майи 1943), раиси Комиссияи сулҳи муваққатӣ (сентябри 1943 — июни 1944) буд. Соли 1943 дар кори конференсияи Теҳрон ширкат намудааст. Фаъолияти баъдии Климент Ворошилов чунин сурат гирифтааст: Солҳои 1945—1947 — раиси комиссияи назоратӣ дар Маҷористон; 1946—1953 — муовини Раиси Шӯрои вазирони ИҶШС; марти 1953 — майи 1960 — Раиси Президиуми Шӯрои Олии ИҶШС; аз майи 1960 узви Президиуми Шӯрои Олии ИҶШС. Депутати Шӯрои Олии ИҶШС (даъватҳои 1-7).

Ҷоизаҳо

Бо 8 ордени Ленин, 6 ордени Байрақи Сурх, орденҳои Суворов (дараҷаи 1) ва дигар ордену медалҳои хориҷӣ сарфароз гардидааст. Дар Майдони Сурхи Маскав мадфун аст.

Адабиёт

• Деятели СССР и революционного движения России. Энциклопедический словарь Гранат. М., 1989.

Сарчашма

• Ворошилов Климент Ефремович / А. Шарипов // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.