Кох

Кох (форсӣ: کاخ‎ < суғ. *kāγa) — сохтмони бузурге, ки утоқҳои бисёр, фазои кофӣ ва зоҳире бошукӯҳ дорад, бавижа а) ҷои иқомати шоҳ ё раисҷумҳур; қаср; б) сохтмони давлатӣ ё ҳамагонии бузург; Кохи додгустарӣ^[1]; Кохи Миллат^[2].

Эзоҳ

↑ Фарҳанги муъосири форсӣ. Ғуломҳусайн Садрии Афшор, Насрин Ҳакамӣ, Настаран Ҳакамӣ. Теҳрон: «Фарҳанги муъосир», 1387. — Якҷилдӣ. Вироиши чаҳорум. Чопи панҷум. ISBN 978-964-5545-68-8. — с. 985
↑ Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд). Зери таҳрири Сайфиддин Назарзода (раис), Аҳмадҷон Сангинов, Саид Каримов, Мирзо Ҳасани Султон. – Душанбе: Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ, 2008. – 950 саҳ. – ҷ. 1, с. 630.

Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.

[1] Фарҳанги муъосири форсӣ. Ғуломҳусайн Садрии Афшор, Насрин Ҳакамӣ, Настаран Ҳакамӣ. Теҳрон: «Фарҳанги муъосир», 1387. — Якҷилдӣ. Вироиши чаҳорум. Чопи панҷум. ISBN 978-964-5545-68-8. — с. 985

[2] Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд). Зери таҳрири Сайфиддин Назарзода (раис), Аҳмадҷон Сангинов, Саид Каримов, Мирзо Ҳасани Султон. – Душанбе: Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ, 2008. – 950 саҳ. – ҷ. 1, с. 630.

[1]

[2]