Абак
Jump to navigation
Jump to search
Аба́к, абақ (юн.-қад. ἄβαξ, ἀβάκιον, лот. abacus — тахта) — истилоҳи бисёрмаъно.
Абак (тахтаи ҳисоб)[вироиш | вироиши манбаъ]
Абак, асбоби арифметикиест аз чӯб ва муҳраҳои махсус, ба истилоҳ, нахустин «калкулятори чубин» дар ҷаҳон. Абак чун асбоби муҳосибӣ дар тамоми кишварҳои қадим истифода мешуд ва то ҳанӯз дар кишварҳои Осиё, аз ҷумла дар Тоҷикистон бо номи «чӯт» баъзан истифода мешавад. Риёзидони асримиёнагии Италия Леонардо Пизанский, ки бо номи Фибоначчи маъруф аст (1170—1250), асаре бо номи «Китоби абак» низ таълиф намудааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Депман И. Я. История арифметики. М.: Просвещение, 1965, с. 79-88.
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2017, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.