Абак

Абаки римии бозсозишуда

Аба́к, абақ (юн.-қад. ἄβαξ, ἀβάκιον, лот. abacus — тахта) — истилоҳи бисёрмаъно.

Абак (тахтаи ҳисоб)

Абак, асбоби арифметикиест аз чӯб ва мӯҳраҳои махсус, ба истилоҳ, нахустин «калкулятори чубин» дар ҷаҳон. Абак чун асбоби муҳосибӣ дар тамоми кишварҳои қадим истифода мешуд ва то ҳанӯз дар кишварҳои Осиё, аз ҷумла дар Тоҷикистон бо номи «чӯт» баъзан истифода мешавад. Риёзидони асримиёнагии Италия Леонардо Пизанский, ки бо номи Фибоначчи маъруф аст (1170—1250), асаре бо номи «Китоби абак» низ таълиф намудааст.

Адабиёт

• Депман И. Я. История арифметики. М.: Просвещение, 1965, с. 79-88.

Сарчашма

• А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2017, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.