Абдулмӯъмини Самарқандӣ
| Зодгоҳ: | Самарқанд |
|---|---|
| Навъи фаъолият: | хаттот, хушнавис |
Абдулмӯъмини Самарқандӣ ибни Муҳаммадшариф (соли таваллуд ва вафот номаълум) — хаттот ва хушнависи тоҷик (асри 19).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Зодгоҳаш Самарқанд. Абдулмӯъмини Самарқандӣ асарҳои бисёреро китобат карда, дар хушнависӣ машҳури замонаш гардидааст. Намунаи беҳтарини асари китобаткардаи ӯ девони «Хазоин-ул-маонӣ»-и Алишери Навоӣ (1840) мебошад, ки бо хати зебои настаълиқ рӯи коғази самарқандӣ хаттотӣ шудааст. Ин нусха ғайр аз хати зебову хоно лавҳаву нақшунигори аҷоиб низ дорад.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.