Абулаббоси Имомӣ
| Иброҳим ибни Муҳаммад | |
| Навъи фаъолият: | шоир |
Абулаббоси Имомӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум) — шоири форс-тоҷик охири садаи X – ибтидои садаи XI.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Оид ба ҳаёт ва фаъолияти эҷодии ӯ маълумот хеле кам аст. Аз ашъори ӯ дар фарҳангҳою китобҳои шеър абёти пароканда боқӣ мондааст. Шамси Қайси Розӣ дар «Ал-Мӯъҷам» дар мавриди ҳарфи равии қофия ин ду байти ӯро мисол овардааст:
Ду чашмак пур зи банди чашмбандон,
Ду ёқут ҳамеша ханд-хандон.
Яке мар тандурустонро ғаму дард,
Якеро сӯи дарди дардмандон.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Абулаббоси Имомӣ // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.