Абулмузаффари Тоҳир
| Таърихи даргузашт: | 987 |
|---|---|
| Навъи фаъолият: | шоир |
Абулмузаффари Тоҳир ибни Фазл (соли таваллуд номаълум – вафот соли 987) — шоир ва сиёсатмадори форс-тоҷик.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Аз хонадони Чағониён. Дар сарчашмаҳои адабӣ абёти пароканда, порчаҳои шеъри Абулмузаффари Тоҳир боқӣ мондаанд, ки аз ҷиҳати мавзӯъ, услуб, тарзи нигориш гувоҳи маҳорати баланди шоирии ӯ мебошанд. Дар ғазалиёт ва рубоиёташ ишқу муҳаббат, манзараҳои табиатро васф кардааст. Шеърҳояш дорои сувари бадеӣ, афкору андешаҳои иҷтимоӣ мебошанд. Аз нокомию номуродиҳои рӯзгор шикоят кардааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Бертельс Е. Э., История персидско-таджикской литературы, М., 1960.
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.