Абулӯълӯ Фирӯз
Зоҳир
форсӣ: پیروز نهاوندی | |
![]() | |
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 3 ноябр 644 |
Маҳалли даргузашт | |
Пеша | сарбоз, санъатгар, оҳангар, joiner, murderer |
![]() |
Фирӯзи Наҳовандӣ, Абулӯълӯ, Бобошуҷоъуддин (Наҳованд, Устони Ҳамадон ё Кошон, Устони Исфаҳон — 3 ноябр 644, Мадина ё Кошон, Устони Исфаҳон) — шахсияти таърихии Эрон, ки ба сабаби қатли Умар ибни Хаттоб халифаи мусулмонон ба шуҳрат расидааст.
Манобеъ ӯро бардае эронитабор гузориш кардаанд, ки дар шеваи асораташ ба дасти сарбозони араб, ихтилофҳое гузориш шудааст.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Али-Заде, Айдын Ариф Оглы. Хроника мусульманских государств И-ВИИ вв. хиджры. — 2003. — С. 58–64. — ISBN 5-94824-111-4.
- El-Hibri, Tayeb. Parable and Politics in Early Islamic History: The Rashidun Caliphs. — New-York: Columbia University Press, 2010. — ISBN 978-0-231-15082-8.
- Ишкевари, Хасан Юсуфи. ابو لؤلؤ. — Encyclopædia Islamica.