Умар ибни Хаттоб
Умар ибни Хаттоб | |
---|---|
араб. عمر بن الخطاب | |
![]() | |
Пешгузашта: | Абубакри Сиддиқ |
Ҷонишин: | Усмон ибни Аффон |
Иттилооти инфиродӣ | |
Ном ба ҳангоми таваллуд: | Умар ибни Хаттоб ибни Нуфайл ибн Абдулуззо ибни Қусай ибни Қилаб ибни Мурроъ ибни Каъб |
Лақаб: | Форуқ, Амирулмуъминин |
Касб, шуғл: | ходими давлатӣ, Халифа, имом, раҳбари мазҳабӣ, саҳоба |
Таърихи таваллуд: | тақрибан 585 |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 3 ноябр 644[1] |
Маҳалли даргузашт: | |
Маҳалли дафн: | |
Кишвар: | |
Эътиқод: | ислом |
Падар: | Хаттоб ибни Нуфайл[d] |
Модар: | Hàntama bint Hixam[d] |
Ҳамсар | Umm Kulthum bint Ali ibn Abi Talib[d], Atika bint Zayd[d], Umm Kulthum bint Asim[d], Umm Kulthum bint Jarwal[d] ва Qurayba bint Abi Umayya[d] |
Фарзандон: | Абдуллоҳ ибни Умар[2], Осим ибни Умар[d], Ҳафса бинти Умар[d] ва Obaidullah bin Omar bin al-Khattab[d] |
Ҷанг: | |
Нуфуз: | суннӣ |
Шабоҳат: | Shia view of Umar[d] ва Sunni view of Umar[d] |
Иттилооти иловагӣ |
|
Лоиҳаҳои алоқаманд: |
![]() |
![]() |
Абуҳафс Умар ибни Хаттоб Қурайшии Адавӣ (ар. أبو حفص عمر بن الخطاب العدوي القرشي; 585, Макка — 3 ноябри 644, Мадина) — дувумин Халифаи Рошид (634—644), саҳобаи Муҳаммад, яке аз даҳ ёри биҳиштӣ.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Умар ибни Хаттоб аз ашрофи Қурайш буд ва дар замони ҷоҳилият вазифаи сафирӣ бар уҳдаи вай буд. Ҳангоме ки дар байни худи қурайшиҳо ё байни онҳо ва дигарон ҷангу муноқишаҳо ба амал меомад, ӯро ба унвони сафир мефиристоданд...
Ислом овардани Умар ибни Хаттоб[вироиш | вироиши манбаъ]
Умар ибни Хаттоб бо дуъои Паёмбар мусулмон шуд ва бо Исломи ӯ дини мубини Ислом ғолибу пирӯз гардид. Ӯ ҳиҷрат кард ва яке аз аввалин муҳоҷирон буд, ки дар ҷангҳои Бадр, Уҳуд, Хандақ иштирок варзида ва дар байъати Ризвон ҷанги Хайбар, фатҳи Макка ва Ҳунайн ва тамоми ҷангҳо ҳамроҳи Расулуллоҳ ҳузуру ширкат дошт. Ва ҳар ҷое, ки Расули Худо мерафтанд, бо ӯ ҳамроҳ буданд. Пас аз мусулмон шуданаш бар кофирон бисёр сахтгир буд. Паёмбари Худо дар ҳоле вафот карданд, ки аз ӯ розӣ буданд.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Ашраф Муҳаммад. Даҳ ёри биҳиштӣ (Аз арабӣ тарҷумаи Муҳаммадиқболи Садриддин). Душанбе, 2007
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Encyclopædia Britannica (ингл.)
- ↑ Али-заде А. Абдуллах ибн Омар (рус.) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]