Амир Ҳумоюни Самарқандӣ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Амир Ҳумоюни Самарқандӣ (с. тав. ва ваф. номаълум) — шоири тоҷик (а. 16).
Мувофиқи маълумоти Хоҷа Ҳасани Нисорӣ «Музаккир-ул-аҳбоб» Амир Ҳумоюни Самарқандӣ яке аз шоирони машҳури давр будааст. Аз осори боқимондаи ӯ, дар тазкираҳову баёзҳо бармеояд, ки ба забони равону сода, самимию риндона эҷод мекардааст. Абёти зерин намунае аз шеъри ӯянд:
- Дӯш дастор гарав аз пайи саҳбо кардам,
- Доштам дарди саре, аз сари худ во кардам.
- Соф аз нақши ҷаҳон то шавад ойинаи дил,
- Талаб аз майкадаҳо ҷоми мусаффо кардам.
- Номи занҷири ҷунун кам шуда буд аз олам,
- Дар раҳи ишқ ман ин силсила барпо кардам.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Амир Ҳумоюни Самарқандӣ // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.