Андреа Веррокко
итол. Andrea del Verrocchio | |
![]() | |
Таърихи таваллуд | тақрибан 1435[1][2][3] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт | 7 октябр 1488[5][6][3] |
Маҳалли даргузашт | |
Мамлакат: | |
Жанр | такчеҳра[7][8], religious art[d][7][8], ҳунари бараҳна[d][8], figure[d][8] ва ҷонварон дар ҳунар[d][8] |
![]() |
Андре́а дел Верро́кко (итол. Andrea del Verrocchio), номи аслӣ: Андреа ди Микеле Чони (итол. Andrea di Michele Cioni; тақрибан 1435[1][2][3], Флоренсия[d][1][4][3] — 7 октябр 1488[5][6][3], Венетсия[3]) — рассом ва ҳайкалтароши итолиёии аҳди Кватроченто.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар назди Верроккои заргар шогирд буд ва номи ӯро ба меросӣ гирифт. Асосан дар Флоренсия дар қасри Медичи кор кардааст. Мақбараи Перо ва Ҷованни Медичи дар калисои Сан-Лоренсо (1472), ҳайкали хушандоми Довуд (биринҷӣ, тақр. 1475), тасвири барҷастаи нуқрагини «Сар задани Иоанн Предтечи» (1480), гурӯҳи ҳайкалҳои биринҷии «Беэътиқодии Фома» (1483), як силсила нимпайкараҳои муассир сохтааст. Асари асосии ӯ ҳайкали боҳашмати кондотер Б. Коллеони дар Венетсия (1479—1488) мебошад, ки хислатҳои қаҳрамонии сарлашкарро таҷассум кардааст. Шакли сареҳи ҳайкалтарошӣ ба корҳои рассомии ӯ низ хос аст («Товий ва фаришта», тақр. 1473). Андреа Веррокко устоди Леонардо да Винчи буд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/artist-info.5530.html?artobj_artistId=5530&pageNumber=1
- ↑ 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 https://en.isabart.org/person/58785
- ↑ 4.0 4.1 https://www.britannica.com/biography/Andrea-del-Verrocchio
- ↑ 5.0 5.1 RKDartists (нидерл.)
- ↑ 6.0 6.1 Grassi L. Dizionario Biografico degli Italiani (итол.) — 1961. — Vol. 3.
- ↑ 7.0 7.1 http://vocab.getty.edu/page/ulan/500003951
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 https://rkd.nl/explore/artists/80608
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Веррокко // Боз — Вичкут. — Д. : СИЭМТ, 2014. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2021, ҷ. 3). — ISBN 978-99947-33-46-0.