Антонио Страдивари
Jump to navigation
Jump to search
Антонио Страдивари | |
---|---|
итол. Antonio Stradivari | |
![]() | |
Иттилооти асосӣ | |
Таърихи таваллуд | 1644[1][2][3][…] |
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 18 декабр 1737[4][5][6] |
Маҳалли даргузашт | |
Кишвар | |
Пеша(ҳо) | violin maker |
Соз | скрипка |
![]() |
Антонио Страдивари (Страдивариус) — (1644-1737), устои барҷастаи скрипкасози итолиёвӣ, шогирди Н. Аматии номдор (1596-1684). Дар Кремона (1667) устохона кушода, дар тулли 1704-25 скрипкаҳояшро бо сифати баланди консертӣ сохтааст. Ӯ ҳамчунин виолончел ва алт низ истеҳсол карда буд. Қариб 1000 соз, кори устои бузург Страдивари, ки бо шакли бисёр зебо ва сифати садодиҳии диданашуда маҳфӯз мебошанд. Писаронаш-Франческо (1671-1743) ва Омобоно (1679-1743) шогирдонаш буданд. Устоҳо К. Бергонси (1683-1749) ва Ҷ.Гванери (1698-1744) пайравони Страдивари буданд. Устои машҳури скрипкасози рус И.Батов (1769-1841)-ро «Страдивари Рус» номидаанд. [7]
Эзоҳ[вироиш]
- ↑ Union List of Artist Names (ингл.)
- ↑ Национальная библиотека Австралии — 1960.
- ↑ Nationalencyklopedin (швед.) — 1999.
- ↑ Энциклопедия Брокгауз (нем.)
- ↑ Discogs (ингл.) — 2000.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 https://www.digitalarchivioricordi.com/it/people/display/2416 — 1808.
- ↑ Обидпур Ҷ. Луғатномаи тафсирии мусиқӣ / зери назари Б.Қобилова. – Душанбе: Аржанг, 2019. – С.369. – 480 с. ISBN 978-999-47-43-90-2(тоҷ.)