Аускултатсия
Зоҳир
Аускултатсия (лот. auscultatio - шунидан) — усули шунидани садо (ғулғула, соиш ва ғайра)-и кори узвҳои бадани одам бо гӯш ё ба воситаи асбобҳои махсус, масалан, фонендоскоп. Аускултатсияро дар амалияи тиб соли 1819 табиби фаронсавӣ Р. Лаэннек ҷорӣ намудааст. Аз усули аускултатсия дар соҳаи терапия, фтизиатрия, кардиология, акушерӣ, пулмонология, баъзан дар ҷарроҳӣ истифода мекунанд. Аускултатсия яке аз усулҳои муҳимми ташхиси узвҳои нафас ва гардиши хун мебошад. Бо кашф шудани таҷҳизоту асбобҳои барқӣ ва акустикӣ аускултатсия такмил ёфт.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Аускултатсия // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.