Аҳмади Ёрхон

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Аҳмади Ёрхон
форсӣ: احمد يارخان
Зодгоҳ: Лоҳур
Навъи фаъолият: хаттот, хушнавис, шоир

Аҳмáди Ёрхóн (форсӣ: احمد يارخان‎, ?, Хушоби Лоҳур1734, ҳамон ҷо) — хаттот, хушнавис ва шоир. Фарзанди Аллоҳёрхон, ҳокими Лоҳур, Тата ва Мултон. Аҳмади Ёрхон марди фозил буд, ҳунари шоирӣ дошт ва дар шеър «Якто» тахаллус мекард. Аз маснавиҳои вай «Гулдастаи ҳусн» ва «Шаҳрошӯб» то ба мо расидааст. Дар ҳунари наққошӣ даст дошт ва ҳамаи хатҳоро хуш менавишт. Ба қавли Ғуломалии Озод Аҳмади Ёрхон бо аллома Мирабдулҷалили Балгиромӣ суҳбати муътақидона дошта, нусхаи Қуръонро ба хатти худ китобат карда, ба ӯ туҳфа кардааст, ки мавҷуд аст.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • سيد محمد صديق حسن خان بهرام قتوجی. شمع انجمن. تهران، ۱۲۹۳ هـ. ق؛
  • محمد مظفر حسين صبا. روز روشن. بهوپال ۱۲۹۷ هـ. ق؛
  • مير غلام آزاد بلگرامی. سرو آزاد. دفتر دوم. لاهور، ۱۹۱۳ م؛
  • مهدی بيانی. احوال و اثار خوشنويسان. تهران، ۱۳۴۵

Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]