Аҳмад ибни Ҳасан
| احمد ابن حسن | |
| Навъи фаъолият: | хушнавис |
Аҳмáд и́бни Ҳасáн (форсӣ: احمد ابن حسن; ? — 1685) — хушнавис, настаълиқнависи усмонӣ, шогирди Дарвеш Абдии Бухорӣ. Дар навиштани хатти хафӣ устод буд. Мирзо Ҳабиби Исфаҳонӣ («Хат ва хаттотон») китобати «Савонеҳ-ул-улум», «Шарҳи фиқҳи акбар», «Ишорот-ул-улум» ва «Китоб-ул-олам»-ро ба вай нисбат додааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- ميرزا حبيب اصفهانی. خط و خطاطان. استانبول، ۱۳۰۵ ق؛
- مهدی بيانی، احوال و اثار خوشنويسان، تهران، ۱۳۴۵
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — 664 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.