Баҳҷати Ироқӣ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Муҳаммадшафеъ Баҳҷати Ироқӣ (форсӣ: بهجت عراقی, қарни XVII) — шоири форсизабони Ҳиндустон.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Тазкиранигори тоҷик Малеҳои Самарқандӣ ҳангоми сафараш ба Исфаҳон бо ин шахс вохӯрдааст. Ӯро чун шоири тавонои аҳд ёд мекунад. Ба қавли Малеҳо носозгориҳову тангии рӯзгор ба Баҳҷати Ироқӣ таъсир гузошта буданд. Ҳамин нобасомониҳо сабаби он шуданд, ки вай тарки ватан карда, ба Ҳиндустон (Ҳайдаробод) рӯй овард. Дар байни шуарои давр ашъораш шуҳрат доштанд. Абёти зерин аз ӯянд:
Аз лаби ӯ ба забонам сухане меояд,
Пайкар аз ҷониби ҷон сӯйи тане меояд.
Аз хаёли гули рӯи ту ба хилватгаҳи дил,
Ҳар нафас Юсуфи гулпираҳане меояд.
Рафтани ҳусни туро омадан аз хат боқист,
Гулбуне меравад, аммо чамане меояд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Баҳҷати Ироқӣ / У. Назиров // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
- تذکرۀ مذاکرالاصحاب یا تذکرة الشعراء ملیحای سمرقندی. دوشنبه، ۱۳۸۰