Бедилии Самарқандӣ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Хоҷамуҳаммад Бедилии Самарқандӣ (форсӣ: بیدلئ سمرقندی, с. тав. ва ваф. номаълум) — шоири форс-тоҷик.
Мувофиқи маълумоти «Тазкирату-ш-шуаро»-и Мутрибии Самарқандӣ шоире будааст, ки бештар ашъори ҳаҷвӣ месурудааст. Масалан, ҳаҷвияи дар бораи Мирафзали Афзалӣ сурудааш машҳур буд, ки байти зерин аз он аст:
Туро, ки бори китоби бағал басанда бувад,
Қаламтарошу қалам бар сари ту сарбор аст.
Ашъори ғайриҳаҷвии хубу марғуб доштааст ба мисли ин байт:
Дар майкада хумҳо чу пур аз бодаи ноб аст,
Дар даҳр дили Хизр чаро толиби об аст?
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Бедилии Самарқандӣ / Б. Раҳимӣ // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
- Раҳимӣ Б. Ошноӣ бо Бедил. Д., 2009.