Вазифаи тарбияи фарзандон
Вазифаи тарбияи фарзандон - яке аз вазифаи муҳими конститутсионии волидайн ба ҳисоб меравад, ки онҳо барои тарбияи фарзандон масъул мебошанд. Масалан, тарбияи дурусти фарзандон яке аз масъалаҳои хеле муҳим ва рӯзмарра ба ҳисоб меравад. Бинобар ин масъалаи тарбияи фарзандон ҳатто дар арсаи байналмилалӣ ба танзим дароварда шудааст (м. 13 Муоҳидаи байналмилалӣ дар бораи ҳуқуқҳои иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангӣ; Конвенсияи СММ дар бораи ҳуқуқи кӯдак соли 1990). Дар баробари ин дар ҳар як давлат ин масъала дар меъёрҳои давлатӣ, аз ҷумла Конститутсия, Кодекси оила ба танзим дароварда шудааст, ки тибқи он волидайн вазифадоранд барои тарбиян дурусти фарзандон, саломатӣ, инкишофи ҷисмонии онҳо ғамхорӣ намоянд.[1]
Нигаред низ[вироиш | вироиши манбаъ]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с.111