Воқифи Хуҷандӣ
| Навъи фаъолият: | шоир |
|---|---|
Нуруддин ибни Амонуллоҳ Воқифи Хуҷандӣ (форсӣ: واقف خجندی) — шоири тоҷик (нимаи аввали садаи XIX).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Ҷузъиёти тарҷумаи ҳолаш маълум нест. Аз осори ӯ девони мунтахабе дастрас гардидааст, ки дар ИЗАШМХ АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳфуз аст. Дар девони мазкур 14 ғазал, 17 рубоӣ ва 3 фард фароҳам омадаанд. Ба ғайр аз ин дар баёзҳо якчанд ғазали ӯ сабт гардидааст. Дар ғазалиёти Воқифи Хуҷандӣ мавзӯъҳои ишқӣ-ирфонӣ, танқиди зулму золимӣ, мазаммати баъзе шайхону суфиёни риёкор ва ғ. ба назар мерасад. Сабки эҷод, тарзи баён ва забони шеъри Воқифи Хуҷандӣ равону дилкаш аст. Баъзе шоирон, мас., Нодими Истаравшанӣ, ба ғазалҳои ӯ мухаммас бастаанд. Ин байт аз эҷоди ӯст:
Чӣ кунам, гар наравам дар пайи риндӣ, Воқиф,
Муътақид нест дилам шайхию муллоиро.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Феҳристи дастхатҳои шарқии Академияи фанҳои ҶШС Тоҷикистон. Ҷ. V. Д., 1974.
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Воқифи Хуҷандӣ // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.