Вяйнё Аалтонен
| финӣ: Wäinö Aaltonen | |
 | |
| Ном ҳангоми таваллуд | финӣ: Wäinö Waldemar Aaltonen |
| Таърихи таваллуд | 8 март 1894[1][2][3][…] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 30 май 1966[4][1][2][…] (72 сол) |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Пеша | рассом, муҷассамасоз, аккос, visual artist |
| Ҳамсар | Aino Pietiläinen[d] |
| Фарзанд | Matti Aaltonen[d] ва Maija Aaltonen[d] |
| Ҷоизаҳо | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Вя́йнё Валдемар А́алтонен (финӣ: Wäinö Aaltonen, 8 марти 1894, Санкт-Мортенс — 30 майи 1966, Ҳелсинки, Финляндия) — ҳайкалтароши финландӣ.
Осор
[вироиш | вироиши манбаъ]Асарҳои машҳураш: портретҳои психологӣ (Я. Сибелус, мармар, 1935, дар хона-музеяш), пайкараҳо («Духтарон», хоро, 1917 – 41), муҷассамаҳо (А. Киви, биринҷӣ, 1932 – 34, Хелсинки), монументҳо («Дӯстӣ», биринҷӣ, 1952, «Осоиш», хоро, 1950 – 52, Лахтида). Ҳамчун рассом ва устои медалсоз низ машҳур аст.
Ҷоизаву ҷоизаҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]- Дорандаи Медали Тиллоии Сулҳ (1953).
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Цагарелли И. В. Аалтонен. М., 1961;
- Безрукова М. И. В. Аалтонен. М., 1981.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Aaltonen, Vallio or Waïnö (ингл.) // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2018. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00000031
- ↑ 2.0 2.1 2.2 (unspecified title) (фин.)
- ↑ Энциклопедия Брокгауз (нем.)
- ↑ 4.0 4.1 Аалтонен Вяйнё Валдемар // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 1 : А — Ангоб. — С. 9.
- ↑ http://kulturnav.org/6d027e46-1743-4a61-9fde-2c9ce512eca7 — 2016.
Пайвандҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]- ААЛТОНЕН ВЯЙНЁ Биография (пайванди дастнорас)
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.