Гунбади Сайидон
| Ёдмон | |
| Кишвар | |
|---|---|
| Макон | Шаҳрисабз |
| Дата основания | 1435 |
Гунбади Сайидон — мақбара, ёдгории меъморӣ дар Шаҳрисабз.
Бо амри Улуғбек соли 1435 дар шафати мақбараи Шамсиддини Кулол бино ёфтааст. Асоси чоркунҷа, ҳашттарк, устувона ва гунбаз дорад. Пештоқ ва қабати болоӣ хароб гардидааст. Аз қисми боқимондаи пештоқ маълум мешавад, ки он бо нақши гиреҳ оро дода шудааст. Устувонаеро, ки саросар кошикорӣ аст, хатти кӯфӣ (аз кошии сафед) зинат медиҳад. Дар дохили мақбара чор сағона мавҷуд аст, ки сетояш ба писарони Амир Абдулмаонӣ — Муҳаммад, Саид ва Маъруфхон мансуб мебошад. Яке аз сағонаҳо катиба надорад ва ба кӣ тааллуқ доштани он маълум нест. Деворҳо ва гунбази мақбара бо нақшҳои гиреҳ ва ислимӣ оро ёфта, фарши он бо гулгаҷи сафед рӯпӯш шудааст, ки аз маҳорату истеъдоди баланди наққошон гувоҳӣ медиҳад. Дар ин нақшҳо рангҳои кабуд, сурх, зард ва сафед бештар истифода шудаанд. Гунбади Сайидон шаклан ба мақбараи Қозизодаи Румӣ ва аз ҷиҳати услуби нигориши нақшҳо ба масҷиди Бибихоним ва мақбараи Шоҳи Зинда монанд аст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Гунбази сайидон / М. Шарифова // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.