Давоии Самарқандӣ
Давоии Самарқандӣ (форсӣ: دوایی سمرقندی), маъруф ба Муллобоқии Табиб (қарни XVI — қарни XVII) — шоир ва пизишки форс-тоҷик.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Шахси таҳсилдида, огоҳ аз улуми мутадовилаи давр буд ва махсусан ба илми тиб таваҷҷуҳи хосса дошт ва пас аз омӯхтани нозукиҳои ин илм ба табобат машғул шуд. Дар илми тиб рисолае бо номи «Фавоиди Ҳошимия» навишта буд. Дар шеъру шоирӣ табъи баланд доштааст. Абёти зер намунае аз шеъри ӯст:
Хаданги ғамзаат аз синаам чунон бигзашт,
Ки бар дил омаду пайкони ӯ зи ҷон бигзашт.
Кашидам оҳи ҷигарсӯз ончунон аз дил,
Ки барқи оҳи ман аз авҷи осмон бигзашт...
Агар касе нагузашт, эй парӣ, зи ҷон, аммо
Ҳазор бор барои ту метавон бигзашт.
Ба ҳоли зори Давоӣ тараҳҳуме фармо,
Ки аз барои ту мискин зи хонумон бигзашт.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Давоии Самарқандӣ / М. Диловаров // Ғ — Дироя. — Д. : СИЭМТ, 2016. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 5). — ISBN 978-99947-33-67-5.
- Абибов А. Аз ганҷинаи адабии Ҳисор. Д., 1995.