Дил
Дил — узви марказии гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки харакати хунро дар рагҳо таъмин менамояд.[1] Дили ҳайвони ширхӯр ва одам дар қафаси сина, байни ҳарду қисми шуш, дар болои диафрагма ҷой гирифтааст. Дили одами калонсол ба ҳисоби миёна 220—300 г ва дарозиаш 12-15 см мешавад. Дил узви мушакӣ буда, аз пешдил ва меъдачаи чапи дил (хунро аз венаи гардиши хурди хун ба артерияи гардиши калони хун мегузаронад) ва пешдилу меъдачаи рости дил (хунро аз венаи гардиши калони хун ба артерияи гардиши хурди хун мегузаронад) иборат аст. Тарафҳои чап ва рости дил бо девораи яклухт аз ҳамдигар чудо шудаанд. Девораи дил се қабат дорад: 1) қабати берунии серозӣ — эпикард; 2) қабати мобайнии мушакӣ — миокард; 3) қабати дарунӣ — эндокард.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |