Jump to content

Ибни Манда

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Ибни Манда
Сурат
Таърихи таваллуд 922
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 1005[1]
Кишвар
Пеша илоҳиётшинос, муҳаддис

Ибни Манда, Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Исҳоқи Исфаҳонӣ (форсӣ: ابو عبدالله محمد بن اسحاق بن محمد بن یحیی بن منده عبدی اصفهانی‎; 922, Исфаҳон — 1004) — муҳаддис, қории Қуръон ва фақеҳи ҳанафизмаҳаби форс-тоҷик, муаллифи «ал-Имон», «ат-Тавҳид» ва «Маърифату-с-саҳоба».

  1. LIBRIS — 2012.
  • Frye, ed. by R.N. (1975). The Cambridge history of Iran (Repr. ed.). London: Cambridge U.P. p. 471. ISBN 978-0-521-20093-6. Empty citation (help) : |first1= has