Иброҳим Кобулӣ

Иброҳим Кобулӣ
Иброҳим Кобулӣ
	Иброҳим Кобулиев
Таърихи таваллуд	10 июл 1926
Зодгоҳ	ноҳияи Тоҷикобод ҶШС Тоҷикистон
Таърихи даргузашт	19 ноябр 2000 (74 сол)
Маҳалли даргузашт	ноҳияи Тоҷикобод
Кишвар	Тоҷикистон
Пеша(ҳо)	овозхон
Ҷоизаҳо	Аълочии маорифи халқи ҶШС Тоҷикистон (1961).

Иброҳим Кобулиев (10 июли 1926, ноҳияи Тоҷикобод — 19 ноябри 2000, Тоҷикистон) — сарояндаи шинохтаи тоҷик. Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон (1960). Аълочии маорифи халқи ҶШС Тоҷикистон (1961). Дорандаи ордени Байрақи Сурхи Меҳнат.

Зиндагинома

Иброҳим Кобулӣ соли 1926 дар деҳаи Кичикизии ноҳияи Тоҷикобод ба дунё омадааст. Зиёда аз 40 сол муаллим буд. Дар мусобиқаҳои ҳунарии ноҳия ва ҷумҳуриявии истеъдодҳои халқ мунтазам иштирок мекард. Мавзӯи сурудҳои К. ватан, меҳнат, табиати дилрабо, ишқу ҷавонӣ ва ғ. Аз мусиқии анъанавии халқӣ моҳирона истифода бурда, ба бисёр сурудҳо оҳанг бастааст, ки «Марҳабо» (ш. М. Ҳакимова), «Тоҷикистон» (А. Шарифӣ), «Баҳр» (Б. Раҳимзода), «Ба пахтакори номдор» (Б. Расо), «Вохӯрем», «Эй ҷӯраи дуторӣ» (шеърҳои халқӣ) ва ғ.^[1]

Ҷоизаҳо

Соли 1960 ӯро сазовори унвони «Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон» ва соли 1961 «Аълочии маорифи халқи Ҷумҳурии Тоҷикистон» гаштааст. Бо ордени Байрақи Сурхи Меҳнат, чандин маротиба ба ифтихорномаҳои Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон сарфароз гардид. Соли 1999 бо амри Президенти ҷумҳурӣ Эмомалӣ Раҳмон бо ордери «Дӯстӣ» сарфароз гардидааст.

Эзоҳ

↑ Обидпур Ҷ. Луғатномаи тафсирии мусиқӣ / зери назари Б.Қобилова. – Душанбе: Аржанг, 2019. – С.182. – 480 с. ISBN 978-999-47-43-90-2(тоҷ.)

[1] Обидпур Ҷ. Луғатномаи тафсирии мусиқӣ / зери назари Б.Қобилова. – Душанбе: Аржанг, 2019. – С.182. – 480 с. ISBN 978-999-47-43-90-2(тоҷ.)

[1]