Кулоҳ

Кулоҳ — пӯшоке, ки бар сар мегузоранд. Кулоҳ метавонад ба хотири муҳофизат, далели динӣ, эминӣ ё муд мавриди истифода қарор гирад. Дар гузашта кулоҳ нишондиҳандаи пойгоҳ иҷтимоъии фард будааст. Кулоҳ дар истифодаи низомӣ метавонад нишондиҳандаи миллит, шохаи фаъолият, дараҷа ё ҳанг бошад.

Таърих[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар кутуби таърихӣ ва достонҳо ва бавежа Шоҳномаи Фирдавсӣ тасовире размӣ дида мешавад, ки намоёнгари шакли пӯшиши силаҳшӯрони достон аст ва эрониёни қадим ба пӯшидан он ошно будаанд, ё онки дар девораҳои кохҳои Тахти Ҷамшед ва Икботон шакли либоси сарбозону ҷангҷӯён ва салотини он замон дида мешавад, ки нишонаи таърихи либос дар Эрон аст. Пӯшидани либоси салотини Афшор, Қоҷор ва Соcониён, ки нишонгари таҳаввули либос аст аз ин намуна мебошад.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]