Маҳмадёр Хуҷамёров
| Таърихи таваллуд | 19 май 1930 |
|---|---|
| Зодгоҳ | деҳаи Рошарв, ноҳияи Рӯшон |
| Таърихи даргузашт | 1998 |
| Маҳалли даргузашт | Хоруғ |
| Пеша(ҳо) | овозхон |
| Ҷоизаҳо | Ҳофизи халқии Тоҷикистон (1964) |
Маҳмадёр Хуҷамёров (19 майи 1930, деҳаи Рошарв, ноҳияи Рӯшон, ВАКБ — 1998, Хоруғ) — овозхони тоҷик, Ҳофизи халқии Тоҷикистон (1964).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар мактаби махсуси ҳунарӣ нахондааст, аз 17-солагӣ роҳбари дастаи ҳаваскорони санъати водии Бартанг таъин гардид. Солҳои 1950—1990 ба сифати овозхон дар Театри мусиқӣ-мазҳакаи ш. Хоруғ фаъолият доштааст. Дар спектаклҳо нақшҳо бозидааст, аммо асосан чун овозхон машҳур буд. Қариб ҳаштод тарона сурудаю мардум аз навозиши ҷонпарвари савташ лаззат бурдааст. «Оҳу ба дашт меравад», «Ширинзабон», «Ба чашм», «Мегиряд», «Чашмони сиёҳ», «Ба Ватан», «Сад бор гуфтам», «Кӯи ҷонона», «Чӣ мешавад» намунае аз таронаҳояш ҳастанд. Дар хониши наҳт ё мадиясароӣ низ дасти боло дошт.
Ҷоизаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
Бо Грамотаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон қадр шудааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Арбобони фарҳанги тоҷик. Донишнома / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. — Душанбе, 2016. — 863 с.