Jump to content

Маҳмудхон Маликушшуаро

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Маҳмудхон Маликушшуаро
Таърихи таваллуд: 1813
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 1893
Шаҳрвандӣ (табаият):
Навъи фаъолият: хушнавис, шоир, рассом
Забони осор: форсӣ
 Парвандаҳо дар Викианбор

Маҳмуд Маликушшуаро (форсӣ: محمود ملک‌الشعرا‎; 1813, Теҳрон1893) — шоир, хушнавис ва наққоши форс-тоҷик.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Маҳмудхон Маликушшуаро фарзанди Муҳаммадҳусайнхон Маликушшуаро мутахаллис ба Андалеб ва наваи Фатҳалихони Сабои Кошонӣ буд ва дар Теҳрон мутаваллид шуд.

Маҳмудхон илмҳои адабиёт, риёзиёт, ҳикмат ва таърихро аз худ карда буд. Ба­рои соҳиби фазлу камол гардидани ӯ амакаш Муҳаммад Қосимхон кумак расонд. Маҳмудхони Кошӣ дар дарбори Насируддиншоҳ хизмат карда, ҳамчун шоири барҷаста ба гирифтани унвони «Маликушшуаро» мушарраф шу­дааст. Дар хушнависӣ низ шуҳрат ёфта буд. Аз осори хаттотии ӯ як нусхаи «Гулшани роз» (1866) дар Китобхонаи миллии Теҳрон, як мураққае иборат аз 22 руқъа (1871— 73) ва як мураққаи дигар иборат аз руқъа дар Китобхонаи давлатии Теҳрон ва як қитъа (1866) дар му­зеи Табрез маҳфузанд.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]