Маҳмуд ибни Зиёуддин
(Тағйири масир аз Маҳмуд ибни Шайх Зиёуддин Муҳаммад)
Маҳмуд ибни Зиёуддин (? — қарни XVI) — луғатнавис ва шоири форс-тоҷик, муаллифи фарҳанги «Туҳфату-с-саодат»[1].
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар миёнаҳои қарни XV дар Ҳиндустон зиндагӣ кардааст. Ашъораш аз ғазал, рубоӣ, қасида ва маснавӣ иборат буда, оҳанги ҳаҷву мутоиба доштааст. Вале Маҳмуд ибни Зиёуддин асосан бо фарҳанги «Туҳфату-с-саодат»-аш, ки соли 1510 мураттаб кардааст, бештар шуҳрат дорад. «Туҳфату-с-саодат» ба сифати яке аз фарҳангҳои қадими тафсирии форсӣ муҳим аст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ فرهنگ تحفة السعادت (تأليف 916 ه/1510 م) | WorldCat.org(англ.). search.worldcat.org. 18 апрели 2024 санҷида шуд.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Маҳмуд ибни Зиёуддин / Х. Рауфов // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.