Муҳаммад ибни Насри Марвазӣ
Зоҳир
Таърихи таваллуд | 818 ё 817[1] |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 906[1] |
Маҳалли даргузашт |
Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Насри Марвазӣ (форсӣ: ابوعبدالله محمد بن نصر مروزی; 808, Бағдод — 907, Самарқанд) — муҳаддис, ахтаршинос ва фақеҳи шофеии эронитабор, ки барои касби улум ба Хуросон, Ироқ, Ҳиҷоз, Шом ва Миср сафар кард, муаллифи «Масоил фӣ-н-нуҷум» ва «Таъзиму-с-салота қиёму-л-лайлу-ал-қасома-ал-сиёму-л-варъ»[2].
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 https://data.cerl.org/thesaurus/cnp00290875 (ингл.) — Consortium of European Research Libraries.
- ↑ محمد بن نصر مروزی - ویکی فقه. fa.wikifeqh.ir. 2 октябри 2023 санҷида шуд.