Наталя Селезнёва
 | |
| Таърихи таваллуд: | 19 июн 1945[1] (79 сол) |
| Зодгоҳ: | |
| Шаҳрвандӣ: | |
| Касб: | ҳунарпеша |
| Солҳои фаъолият | 1953 — то ҳол |
| Ҷоизаҳо: |
     |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Наталя Игоревна Селезнева (дар хурдӣ Полинковская ; 19 июни 1945, Маскав, ИҶШС) — ҳунарпешаи шӯравӣ ва рус; Ҳунарпешаи мардумии Федератсияи Русия (1996), Корманди шоистаи фарҳанги Лаҳистон (1976).
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Вай 19 июни соли 1945 дар Маскав ба дунё омадааст. Падари ӯ Игор Николаевич Селезнев, хабарнигори суратгир, мудири шуъбаи «Ҳунари аксбардорӣ» дар маҷаллаи «Советский фото» буд[2] ; модар, Нелли Семёновна Полинковская, аслан аз Одесса (дар Харков ба воя расидааст)[3] — ҳамчун рассом барои ранг кардани матоъҳо кор мекард[4]. Волидон дар соли 1943 дар Маскав шинос шуданд.
Дар синни 6-солагӣ дар спектакли театри Артиши Шӯравӣ нақши асосиро бозид. Дар синамо — аз соли 1953 (нақши аввал — Сашенка дар фильми «Алёша Птицын характерро тавсеъа медихад», дар титрож — Наташа Полинковская).
Муваффақият соли 1965 бо намоиши филми Леонид Гайдай «Амалиёти "Ы" ва саргузаштҳои дигари Шурик» ба даст омад, ки дар он Селезнева нақши донишҷӯи Донишкадаи политехникии Лидаро дар новеллаи «Наваждение» бозид.
Соли 1966 мактаби театрии Борис Шукинро (курси Борис Захава) хатм карда, ҳунарпешаиТеатри сатира шуд.
Баъдан вай ду маротиба дар кумедиҳои Гайдай нақш бозидааст — дар филмҳои «Иван Васильевич касбашро иваз мекунад» ва «Ин мумкин нест!». Тамошобинон нақшҳои Наталя Селезневаро дар филмҳои «Ман туро дӯст медоштам…», «Саргузашти ҷомадони зард», «Мавзӯъ» ва ғайра ба ёд доранд.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ] | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
