Нозими Ҳиротӣ
Нозими Ҳиротӣ (форсӣ: ناظم هراتی; 1601/05, Ҳирот — 1671, ҳамон ҷо) — шоири форс-тоҷик.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Аз оилаи Ҳунарманд. Дар Ҳирот таҳсил ва эҷод кардааст. Фаъолияти адабии Нозими Ҳироти дар муҳити ҳунармандони Ҳирот ҷараён дошт. Сипас, шоир бо ҳокими Хуросон Ҳасанхон (1618—1940) муносибат пайдо карда, баъд аз вафоти ӯ дар дарбори Аббосқулихон хизмат намуд ва бо супориши ӯ соли 1662 маснавии «Юсуф ва Зулайхо»-ро ба итмом расонд. Чанд вақт дар Арабистон буд.
Соли 1667 ҳамсабақи Нозими Ҳиротӣ Толиби Ҳиротӣ як нусхаи «Девон» ва маснавии «Юсуф ва Зулайхо»-и ӯро ба Бухоро овард ва бо ҳамин шоир шуҳратманд гардид. Мероси бадеии Низоми аз маснавии «Юсуф ва Зулайхо», қасоид, ғазалиёт, қитъаот ва рубоиёт иборат буда, беҳтарин нусхаи «Куллиёт»-и ӯ дар китобхонаи Институти шарқшиносии АИ Узбекистон маҳфуз аст.
Шоир дар эҷодиёташ ишқ, табиат, зиндагӣ, инсон ва ғайраро ситоиш кардааст.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Нозими Ҳиротӣ // Муҳит — Плеханов. — Д. : СИЭСТ, 1984. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 5).