Jump to content

Озодии эътиқод

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
(Тағйири масир аз Озодии дин)

Озодии эътиқод /дин — ҳуқуқи пайравӣ ва имони ба ҳама гуна дин. Таърихан, маънои ин истилоҳ густариш ёфтааст ва имрӯзҳо озодии эътиқод одатан ҳамчун ҳуқуқи пайравӣ кардан ё пайравӣ накардани ба ягон дин, таблиғи ҷаҳонбинии динӣ ё дигар ҷаҳонбинӣ ва / ё тарғиби радд ё қабули он дарк карда мешавад.

Форси қадим (асри VI то милод) — Куруш, Ҳиндустони қадим (асри III то милод) — Ашока. Рум — таҳаммулпазирӣ ба онҳое, ки ҳамроҳи худоёни худ ва румӣ эътироф кардаанд. 313 — Фармони Милан[ru]: номае, ки дар он императорҳо Константин ва Литсиниюс дар бораи таҳаммулпазирии динӣ дар қаламрави империяи Рум эълон кардаанд. пас аз соли 1206 — Ясои Бузурги[ru] Чингизхон, ки дар баробари ғайра дар он таҳаммулпазирии маҳдуди мазҳабӣ ба ӯ эълом шуда буд: ба худоёни худ бовар кардан манъ набуд, аммо дар баробари ин ба Худои ягона бовар кардан лозим буд. 1568 — қонун дар бораи озодии виҷдон ва эътиқод, ки аз ҷониби парлумони Маҷористон дар шаҳри Торда қабул шудааст[1].

Маркаи почтаи ИМА

1573 — Конфедератсияи Варшава[ru] дар Муштаракулманофеи Лаҳистон-Литва(рус.). 1598—1685 — амалкунии фармони Нант[ru] оид ба таҳаммулпазирии динӣ (ба гугенотҳо) дар Фаронса. 1689 — Санади таҳаммулпазирии динӣ[ru] дар Англия. 1789 — Эъломияи ҳуқуқи инсон ва шаҳрванд[ru] дар Фаронса. 1791 — Озодии дин дар ислоҳи якуми Конститутсияи ИМА сабт шудааст. 17 апрели соли 1905 — фармони императорӣ дар бораи таҳкими принсипҳои таҳаммулпазирии динӣ[ru] дар Русия. 17 октябри соли 1906 — Фармони олии шахсии ба Сенат додашуда «Дар бораи тартиби ташаккул ва амали ҷамоаҳои куҳансол ва мазҳабӣ ва ҳуқуқу уҳдадориҳои пайравони созишҳои имони куҳна ва сектантҳое, ки аз православӣ ҷудо шудаанд»[2][3]. 14 декабри соли 1906 — моддаи 185 Кодекси ҷиноятии Империяи Русия, ки барои аз масеҳият дур шудан ба ғайримасеҳӣ ҷазо дода мешуд, бекор карда шуд[4]. 1917 — бекор кардани Палеи сукунат[ru]. 1918 — ҷудошавии калисо аз давлат дар Русияи Шӯравӣ (Фармон дар бораи ҷудо кардани калисо аз давлат ва мактаб аз калисо[ru]).

Озодии дин дар ҳуқуқи байналмилалӣ

[вироиш | вироиши манбаъ]
Эъломияи ҳуқуқи инсон

Дар замони муосир, он дар системаи муносибатҳои дуҷониба ҳамчун ҳимояи ҳуқуқҳои ақаллиятҳо рушд кард (масалан, ҳимояи ҳуқуқҳои православӣ дар Империяи Усмонӣ бо созишномаҳои он бо Империяи Русия кафолат дода мешуд); дар муносибатҳои бисёрҷониба аз соли 1878[5] Он дар Эъломияи умумии ҳуқуқи инсон[ru], Паймони байналмилалӣ дар бораи ҳуқуқҳои шаҳрвандӣ ва сиёсӣ[ru], Конвенсияи Аврупо оид ба ҳимояи ҳуқуқҳои инсон ва озодиҳои асосӣ[ru] сабт шудааст.

  1. Erdélyi Múzeum - 56. kötet, 1994. 3-4.füzet. epa.oszk.hu. 10 Декабри 2017 санҷида шуд.
  2. Правовое положение старообрядцев в начале XX века
  3. РУКОНТ — Национальный цифровой ресурс
  4. Свобода совести в православном государстве // Программа реформ П. А. Столыпина. Том 1. Документы и материалы. М.: «Российская политическая энциклопедия», 2002.
  5. Берлинский трактат см. ст. V, XXVII, XXXV, ХLIV, LXII
  • Edge P. W. Religion and law: an introduction. Aldershot: Ashgate Publishing, 2006. ISBN 0-7546-3047-1, 0-7546-3048-X