Ориё самаҷ
Ориё самаҷ (ārya samāja, आर्य समाज, «Ҷамъияти ориёиҳо» аммо дар асл "Ҷамъияти равшанфикрон") — ҷунбиши ислоҳоти ҳиндуҳо 10 апрели соли 1875 аз ҷониби Даянанда Сарасватӣ таъсис ёфтааст. Даянанда ҳадафи Ориё самаҷро бозгашт ба “ҳиндуизми ҳақиқии ведӣ”, поксозии ҳиндуизм аз ҳама таъсироте, ки дар тӯли тамоми давраи пас аз Ведизм аз дигар динҳо ба он ворид шуда буд, медонист.
Дайананда хангоми таъсиси «Ориё Самаҷ» дар амалияи ин ҷомеъа як маросими махсуси «шуддхӣ»-ро (покшавиро) ворид кард, ки пас аз он шахсоне, ки пештар дини дигарро қабул карда буданд, расман пок шуда, ба ҳиндуизм бармегаштанд. «Ориё самаҷ» дар охири асри XIX маъракаи шуддхӣ оғоз кард[1]. Дар посух ба фаъолияти прозелитизми мубаллиғони масеҳӣ дар Ҳиндустони Шимолу Ғарбӣ (Ҷавоҳирлал Неҳру дар китоби худ «Кашфи Ҳиндустон» чунин мешуморад, ки Ориё Самаҷ прозелитизмро ба худи ҳиндуизм ворид кардааст).
Имрӯз дар саросари ҷаҳон тақрибан 3-4 миллион пайравони «Ориё самаҷ» ҳастанд.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Мезенцева О. В. Мир ведийских истин. Жизнь и учение Свами Дайянанды. — М.: ИФ РАН, 1994.