Рашидуддин Фазлуллоҳи Ҳамадонӣ
(Тағйири масир аз Рашидуддини Фазлуллоҳ)
| форсӣ: رشیدالدین فضلالله همدانی | |
| Таърихи таваллуд | 1247[1] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 18 июл 1318[1] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Фазои илмӣ | пизишкӣ |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Рашидуддин Фазлуллоҳи Ҳамадонӣ (форсӣ: رشیدالدین فضلالله همدانی; 1247[1], Ҳамадон — 18 июл 1318[1], Табрез) — таърихнигор, сиёсатдон, пизишк, аллома, ҷуғрофиёдон ва вазири барҷастаи Элхониён, муаллифи «Ҷомеъу-т-таворих».
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Исаев Ю. Н. Чувашская энциклопедия (рус.) — Чувашское книжное издательство, 2006. — 2567 с. — ISBN 978-5-7670-1471-2
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Babaie, Sussan (2019). Iran After the Mongols. Bloomsbury Publishing. pp. 1–320. ISBN 9781786736017.
- Boyle, John Andrew (1971). «Rashīd al-Dīn: The First World Historian». Iran 9: 19–26. doi:10.2307/4300435. ISSN 0578-6967.
 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
