Халил ибни Аҳмади Сиҷзӣ
| Халил ибни Аҳмади Сиҷзӣ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | фақеҳ, қозӣ, муҳаддис, нависанда, шоир |
| Таърихи таваллуд: | 902 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 988 |
| Маҳалли даргузашт: | |
 Вироиши Викидода | |
Абусаъид Халил ибни Аҳмад ибни Муҳаммади Сиҷзӣ (902, Систон[1] — 988, Самарқанд) — фаҳеҳи ҳанифимазҳаб, муҳаддис, наҳвӣ, адиб ва шоири форс-тоҷики аҳди Сомониён, қозии Систон ва Самарқанд, муаллифи «ад-Даъавот ва-л-одоб ва-л-мавоъиз».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ ابوسعید خلیل ابن جنگ سجزی. rasekhoon.net. 11 августи 2023 санҷида шуд.